O książce: 1948 / Książka ta opowiada o wojnie ludowo-wyzwoleńczej w Indiach. W połowie ubiegłego wieku uciskane ludy Hindustanu powstały, aby walczyć ze swoimi wielowiekowymi zniewolonymi – Brytyjczykami. Kolonialiści tłumili wszelkie przejawy wolnej myśli, nałożyli na mieszczan i chłopów nieznośne podatki; Rok po roku w Indiach Brytyjskich dotkliwy głód zabijał miliony ludzi. Od dawna narastało niezadowolenie wśród mas, wśród biedoty miejskiej, wśród chłopów i sepojów – indyjskich żołnierzy w służbie Brytyjczyków. Sepoje byli pod presją ćwiczeń, zmuszeni do opuszczenia ojczyzny i wyruszenia na podbój obcych krajów dla Imperium Brytyjskiego. W maju 1857 roku w Górnym Bengalu wybuchło wielkie powstanie, które rozprzestrzeniło się na sąsiednie tereny. Sepoje z Meerut zbuntowali się w ciągu jednej nocy, przenieśli się do twierdzy w Delhi i przy wsparciu ludności miasta i okolicznych wiosek ufortyfikowali się w starożytnej stolicy. W ten sposób rozpoczęła się wielka ludowa wojna wyzwoleńcza w Indiach dojrzewali na wsi, zarówno w indyjskich wioskach, jak i na posterunkach wojskowych, potajemnie przygotowywali się do walki, jak rozpoczęło się powstanie, jak Brytyjczycy szturmowali twierdzę w Delhi, jak walczyli bohaterscy rebelianci z Górnych Indii – opowiada ta książka.